burası aşikar

aksine beklemek;
aşina olamamaktır hiçbir şeye.
beklenene bile,
beklemeye bile;
aşina olamamaktır,
burası aşikar.

bak,
burada bir adam var.
satır aralarına sıkışmış,
bütün kelimelerin ardında,
bir adam var burada;
satır aralarına sıkışmış.
burası aşikar.
burası aşıkane.
-burası aşıkhane.

bir çığlık atsam kaç müsvedde susar?
kaç mahluk kulağını tıkar,
bir çığlık atsam?
kaç insan duyar,
biraz daha sussam;
kaçınız görür,
kaçınız?
-kaçınız.

aksine beklemek;
aşina olamamaktır hiçbir şeye.
hangisi kırılır, suratımı ekşitsem,
aynalardan?
hangisi yüzümü eskitmez?
-buraya uygun kelime bulamadım.
burası aşikar.

ardına sığınacak fazladan kelimeler...
gizleniyorum,
neyden susuyorum bilmeden.
biraz daha saklanıyorum,
sanki saklandıkça aklanıyorum,
ardına sığınacak fazladan kelimeler...
-kaçınız, lütfen siz de gidiniz.

bu kadar yeter artık,
korkarım ben ifşa olmaktan.
irtifa kaybediyorum, ama ilk defa değil.
çıplak görünmekten korkarım ben,
yüzüme takacak maske bulamadım daha.
bu kadar yeter artık;
irtifa kaybediyorum,

ama ilk defa değil.
burası aşikar.

birdenbire

şimdi şu sokağın köşesinde karşılaşsak diyorum.
ama biliyorum: öyle bir şey olmayacak.
ikimizden biri bu şehirde değil, biliyorum:

bu kentteki hiçbir sokak sana çıkmayacak.
ben yine mazgallara baka baka geçeceğim.
ölü yapraklar göreceğim, ayaklarım altından
gülümseyeceğim.

biraz da şu bankta susayım, belli mi olur?
kimse duymasın diye biraz daha bağırmalıyım,
yapraklar yere düşmeli ki kuşlar kıskansın.
yağmur, biraz daha yağmur, yokuşlar ıslansın.

ama biliyorum:
ikimizden biri bu şehirde değil.
belli mi olur?
...

çıkmaz sokak lambası

gözlerimin önünde patlayan duvarlara göz kırpıştırıyorum.
çıkmaz bir sokak lambasına dönüşüyorum aniden,
artık kendim kendimi çıkaramaz buradan.
yol şeritleri sıklaşıyor,
ve ben daha da sıkışıyorum.
çıkmazlardayım.
artık kendim kendimi çıkaramaz buradan.
gözlerimin önünde patlayan duvarlara göz kırpıştırıyorum.
...

yine aynı sokağın akşamında

yine aynı sokağın akşamında,
ruhumu serpiştiriyorum yollara,
yine aynı sokağın akşamında,
yalnızım bir başıma.
yanıma bir paket mutluluk alıp,
üflüyorum bulutlara gözlerimi kapatıp.
yine aynı sokağın bir başka akşamı,
her yerde aynılık, aynılık.

şaibeli şairane

ve benim
böyle
şiirlerim de vardır
oysa şair değilim
oysa ben hiçbir şey değilim
ben şuyum diyemiyorum
ben buyum diyemiyorum
şu değilim çünkü
bu değilim çünkü
peki neyim ben
hiç
doğru kelime değil
ama ilk akla geleni