Gururlu bir yüceliğe erişmek isteyen ağaç fırtınalı hava ister. Yaratıcılık ve keşif de acıda saklıdır. Dans eden bir yıldız doğurmak isteyen, önce kendi içinde büyük taşkınlıklar ve kaos yaşamak zorundadır.
''Ancak güçlüler ve yüceliğiyle alay edebilenler mutsuzlukla dans edebilir!''
-bu düşüncelerin ardında daha derin ve daha karanlık kaygılar yatıyor-
''Zira aslında kimse kimseye yardım edemez; insan kendine yardım etme gücünü kendi içinde bulmalıdır.''
Kendimiz sandığımızdan çok daha zenginiz; ama bizi ordan burdan alarak, dilenerek yaşamaya alıştırmışlar. Kendimizden çok başkalarından yararlanmaya zorlamışlar bizi. Ve zamanla kendimizi unutmuşuz, yaşıyoruz ama bilmiyoruz yaşadığımızı.
Zenginliği yalnız gösterişlerde, süslerde püslerde görüyoruz. Bizim dünyamız gösteriş üzerine kurulmuş; insanlar üfürükle şişiyorlar yalnız, balonlar gibi hoplatılarak durabiliyorlar yukarda.
Oysaki insan kendindeki eksik ve cılız değerleri, üstelik insan hayatının hiçliğini hesaba katarak düşünecek olursa, hiçbir değeriyle övünmeye kalkışmaz.
''Başka bir yaratıkta görülmeyen özel bir hastalıktır kendinden nefret etmek, yüz çevirmek..''
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder