Öncelikle okuyan herkese selam ediyor gözlerinden öp.. bi dk lan bu değildi. Konu dün aklıma geldi, gece uyuyamazken. Soğutmadan yazayım demiştim ama zaten soğudu. Artık unutkan biriyim, sigara ve birbaşkası hariç her şeyi unutuyorum. Bu ilgisiz ve saçma açıklamadan sonra konuya döneyim. Bireysellik. Diğer bir tabirle benmerkezcilik. Nedir bu benmerkezcilik?
En sözlük anlamı ile kendini her şeyden önce ve üstün tutmak. Menfaat nedir peki? Önce kavramları tek tek en geniş anlamıyla açıklayıp sonra bağlayacam birbirine, bittiğinde kafanızda kendi başına hareket eden bir düşünceyle karşılaşmayacaksınız-umut ediyorum. Nedir bu menfaat?
Yarar, fayda, çıkar. Toplum ilişkisinin temeli -malesef- , parayla eş anlamda kullanabilirsiniz. Ve geldik bütün bunların eriyip aynı potada birleştiği eğitime. Nedir bu bu eğitim? -ki ömrümüzü bunun için heba ediyoruz.
Eğitim; okullar, kurslar ve üniversiteler vasıtasıyla bireylere hayatta gerekli olan bilgi ve kabiliyetlerin sistematik bir şekilde verilmesi. Wikipediada yazan anlamı bu. Okuduktan sonra küfür etmeli miyiz? Kesinlikle! 'Hayatta gerekli olan bilgi ve kabiliyet' mi yazıyor orda ben mi yanlış görüyorum? Sanki görünmeyen bir cama çarpmış gibi oldum, eminim sizlerde öylesinizdir. Çünkü bize öğretilen bilgilerin niteliği pek de tanımdaki gibi değil he? Yüzde yüz sanal ve hiçbir sahada uygulayamayacağımız bilgilerle yükleniyoruz, taaki 7 yaşımızdan beri. Ve yine tamamen soyut, ve soyut olmasının yanında işe yaramaz soyut, daha da argoya kaçarak saçmasapan bir soyut bilgiler içinde boğuluyoruz. Hayat adına, hayatta kalmak adına, kabiliyet ve beceri adına, zanaat ve sanat adına hiçbir şey öğrenmiyoruz! Gerçi zaten diğerlerini de öğrenmiyoruz ki, ezberliyoruz! Bütün bu saçmalıklar gerçekten gerekli mi peki? Yemin ediyorum değil ya, lan valla değil.
Yaşamdaki en temel amaç nedir? Para kazanmak mı? Ev almak mı? Araba almak mı? Karayip sahillerinde öküz gibi yatıp hayvan gibi yiyip ardından viski içmek mi? HAYIR. Bunların hiçbiri değil ve en yakından alakası yok. İçine doğduğumuz son derece lüks ve pofuduklu yataklar bize en temel amacı unutturuyor. Hayatta kalmak! Evet, en temel amaç ve başarı budur. Halen hayattaysanız başarılısınız demektir. Sanal başarısızlıkların en ufak bir önemi yok. Ama malesef bunun farkında değiliz, gözlerimiz kapalı koşuyoruz sanal başarıların peşinden. Evet bu en temel amacı unuttuğumuzdan beri gelişmeler hiç de iyiye gitmedi. Bütün değer yargılarımız değişti. Hepsini ve her şeyi para ile hesaplar olduk. Buralar konu dışında kaldı kaptırdım gidiyorum. Şimdi yükselen sesleri görüyorum, ulan açıkladığın kelimelerle ne alakası var bunların salak herif mi dedi biri?
Temel amacımızı unuttuğumuzdan beri bütün ilişkilerimiz menfaat üzerine kurulu oldu. Ve bu menfaatın karşılığı da para ile hesaplandı. Ve bütün bunlar, son derece saçma ve adeta yarış atı yetiştiren, gerçek ve somut hayat karşısında isminden başka hiçbir şey bilmeyen, eğitilmiş indirgenmiş biyonik robotlar yetiştiren eğitim ile bireyselliğe, benmerkezciliğe dönüştü. Sanırım bütün parçalar oturdu yerine, he?
Menfaat - Bunun için Para - Bunun için Eğitim - Sonuç: Benmerkezcilik.
hadi selametle.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder